بررسی روش های بالا بردن امنیت در طراحی اپلیکیشن موبایل

امنیت اپلیکیشن موضوعی بسیار مهم برای توسعه دهندگان اپلیکیشن محسوب می شود.بعد از طراحی اپلیکیشن موبایل ، دسترسی به حساب مشتریان ،سرفت بردن اطلاعات یا سوء استفاد های مالی ضرری جبران ناپذیر برای برند شما و حتی ممکن است منجر به از بین رفتن برند شما ختم شود.به دلیل وجودد اطلاعات مهم در اپلکیشین الخصوص اپ های بانکی،اپ های فروشگاهی،اپ های مالی،اپ صرافی ها و… توسعه دهندگان و طراحان اپلیکیشن های موبایل باید همه تلاش خود را برای محافظت از کاربران و مشتریان خود انجام دهند. در ادامه با ویستا تیم همراه باشید تا با چند روش بالا بردن امنیت اپ آشنا شوید..

طراحی اپلیکیشن موبایل اصفهان

طراحی اپ موبایل، رمز موفقیت تجارت و کسب کار شما هستند زیرا قادر هستند این دسترسی را کاربران بدهند تا در هر زمانی و از هر مکانی به محصولات و خدمات شما دسترسی پیدا کنند.قابلیت حمل آنها بیشترین مزیت آنهاست، اما همچنین امکان سوء استفاده را فراهم می کند. هنگامی که این اپ ها دانلود می شوند، در واقع از کنترل شما خارج می شوند. در واقع، قرار گرفتن آنها در بیرون از محیط شبکه که شما به دقت آنها را امن کرده اید، آنها را تبدیل به طعمه آسانی برای هکرها می کند.

برای امنیت اپلیکیشن یک کد امن بنویسید

اشکالات و آسیب پذیری های یک کد، سر آغاز نفوذ سارقان اطلاعات به اپلیکیشن موبایل است. آنها سعی می کنند با مهندسی کدهای برنامه در آن دستکاری کنند. تمام آنچه که سارقان نیاز دارند کپی عمومی برنامه شما است. تحقیقات نشان می دهد که کد های مخرب در هر زمان بیش از 11.6 میلیون دستگاه تلفن همراه را تحت تأثیر قرار داده اند.

امنیت کد خود را از روز اول به خاطر بسپارید و راه نفوذ آن را دشوار کنید. کد خود را مبهم و کوچک کنید. با این کار نمی توان آن را مهندسی معکوس کرد. به طور مکرر کد های نوشته شده را آزمایش و اشکالات را در زمان مواجهه برطرف کنید. کد خود را طوری طراحی کنید که به روزرسانی و توسعه آن آسان باشد. از تصحیح و امضای کد استفاده کنید.

رمزگذاری داده های اپ

هر واحد داده ای که از طریق برنامه شما رد و بدل می شود باید رمزگذاری شود. رمزگذاری روشی برای ترکیب کردن متون ساده است. رمزگذاری داده ها بدان معنی است که حتی اگر داده ها به سرقت برود، مجرم هیچ چیزی نمی تواند از کدها بخواند و از آنها سوء استفاده کند.هنگامی که سازمانهایی مانند FBI و NSA درخواست دسترسی به تلفنهای آیفون و رمزگشایی پیامهای WhatsApp را دارند می توانید قدرت رمزگذاری را درک کنید. اگر آنها نتوانند آنها را رمزگشایی کنند، مطمئناً هکرها نیز نمی توانند.

استفاده از کتابخانه های استاندارد

هنگام استفاده از کتابخانه های شخص ثالث، دقت خود را چند برابر و کد را قبل از استفاده در برنامه خود کاملاً امتحان کنید. برخی از کتابخانه ها به همان اندازه که مفید هستند، می توانند برای امنیت اپلیکیشن شما بسیار مخرب باشند. به عنوان مثال، کتابخانه GNU C دارای نقض امنیتی بود که می توانست به مهاجمان سایبری اجازه دهد تا از راه دور کد مخرب را اجرا و یک سیستم را خراب کنند. این آسیب پذیری بیش از هفت سال کشف نشد. توسعه دهندگان برای محافظت از برنامه های خود در برابر آسیب پذیری در کتابخانه ها، باید از مخازن داخلی کنترل شده و سیاست های امن استفاده کنند.

استفاده از API مجاز

API هایی که مجاز نیستند و کدگذاری واضحی دارند، می توانند ناخواسته به هکر امتیازاتی را داده و مورد سوء استفاده قرار گیرند. برای مثال، ذخیره اطلاعات به صورت محلی به برنامه نویسان کمک می کند تا هنگام برقراری تماسهای API به راحتی از این اطلاعات  به طور مکرر استفاده کنند. استفاده از API ها، رمزگذاری را راحت می کند اما حفره هایی به مهاجمان نیز می دهد که از طریق آن می توانند داده  ها را به سرقت ببرند. متخصصات برنامه نویسی توصیه می کنند که از API های مجاز و مرکزی برای امنیت اپلیکیشن استفاده شود.

استفاده از احراز هویت سطح بالا 

برخی از بزرگترین موارد نقض امنیت به دلیل ضعف در احراز هویت رخ می دهد. در همین راستا استفاده از احراز هویت قوی تر اهمیت بیشتری پیدا می کند. به بیان ساده، احراز هویت به رمزهای عبور و سایر شناسه های شخصی اطلاق می شود که به عنوان موانعی برای ورود به سیستم عمل می کنند. در واقع، قسمت زیادی از این فرایند به کاربران نهایی اپلیکیشن های شما بستگی دارد. اما شما به عنوان یک توسعه دهنده و طراح اپلیکیشن های موبایل می توانید کاربران خود را به استفاده و حساسیت درباره احراز هویت تشویق کنید.

می توانید برنامه های خود را به گونه ای طراحی کنید که فقط گذرواژه های قوی را بپذیرند که هر سه یا شش ماه باید تمدید شوند. احراز هویت چند عاملی زمانی کارایی بالایی دارد که شامل ترکیبی از رمز عبور استاتیک و OTP پویا باشد. در صورت وجود برنامه های بسیار حساس، از احراز هویت بیومتریک مانند اسکن شبکیه چشم و اثر انگشت نیز می توان استفاده کرد.