طراحی بسته بندی

بسته بندی (Packaging ): طراحی بسته بندی و طراحی ساشه در عصر حاضر که جهان به سوی گستردگی ارتباطات حرکت می نماید و از آن جهت که وسعت آگاهی و رشد تصورات و ذهنیات بشری در برابر پیشرفت تکنولوژی از یک سو و وسایل ارتباطات جمعی از سوی دیگر جایگاه خاصی پیدا کرده.

تجارت امروزی به هر نوع و در هر جا که جاری و ساری می باشد با توجه به تغییرات وسیع و متنوع امروزی خواهی نخواهی با یک حجم انبوهی از شکل های تابلوها، بسته بندی های متفاوت کالاها و ابزارهای تبلیغاتی رو به رو می باشد. تبلیغات مخصوصا طراحی بسته بندی ها، امروزه نظر افراد بی شماری را به خود معطوف می نماید و طراحی بسته بندی را به یکی از مشاغل و عناصر سودآور تبدیل نموده .نه تنها معرفی خدمات و کالاها بلکه یک فعالیت خیرخواهانه نیز بدون تبلیغ موثر و وسیع امکان پذیر نمی باشد.

طراحی دوی پک، ساشه، و پاچ

در زمینه بسته بندی مواد غذایی در فاز مایع، به صورت یک بار مصرف، شیوه های گوناگونی وجود دارد، لیکن در زمان حاضر و با توجه به مصرف بازار داخلی، انواع بسته بندی دوی پک، ساشه، و پاچ از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند که در ذیل به شرح هریک پرداخته می شود.

بسته بندی “دوی پک Doypack”، معمولا به صورت پاکت و برای نگهداری مخلوط آب و کنسانتره میوه که اصطلاحا آبمیوه نامیده شده و توسط برندهایی همچون ساندیس و گلدیس به بازار عرضه می گردند استفاده می شود. توانایی این نوع بسته بندی در نگهداری مایعات گازدار، اسیدی، و تند مزه، از لحاظ ثبات آب بندی ضعیف است و ممکن است منجر به نشتی(Leak) گردد. بدنه این پاکت ها از سه لایه اصلی از جنس پلی استر، آلومینیوم و پلی اتیلن تشکیل می گردد. برای لایه داخلی که لازم است با ماده غذایی در ارتباط بوده و غیر سمی باشد، و نیز به آسانی با دریافت گرما، آب بندی شود، از فیلم پلی اتیلن با چگالی پایین (LDPE) استفاده می شود. لایه میانی، از جنس آلومینیوم بوده که ضمن ممانعت نسبی از تبادل حرارت و تابش نور به داخل بسته بندی، سبب ایجاد جلوه ای زیباتر برای طرح گرافیکی چاپ شده بر روی پاکت می گردد. لایه بیرونی از جنس پلی استر است. این ماده که از انواع پلاستیک های ترموست محسوب می گردد، در زمان انجام جوش حرارتی لبه های پاکت به یکدیگر، از ثبات کافی برخوردار بوده و دفرمه نمی شود. به دلیل لمینیت شدن و امتزاج این سه لایه غیر هم خانواده با یکدیگر، بازیافت این نوع بسته بندی، بسیار مشکل بوده و مقرون به صرفه نمی باشد؛ که نهایتا منجر به آلودگی محیط زیست می شود. لزوم استفاده از ابزار اضافی نظیر نی و یا قیچی، و نیز لغزندگی پوشش بسته بندی جهت ورود نی، که در نهایت منجر به عدم سهولت استفاده برای استفاده کننده محصول می گردد نیز، از جمله نقاط ضعف این نوع بسته بندی است. شایان ذکر است که پاکت های مذکور، عمدتا سه تکه بوده و می توانند محتویات داخلی را  به مدت نسبتا طولانی، نگهداری نمایند.

بسته بندی کیسه ای که برای نگهداری شیر متداول است، “پاچ” نامیده می شود و عمدتا در دو نوع سه لایه و پنج لایه موجود است. در نوع سه لایه، که از امتزاج سه لایه پلی اتیلن تشکیل می شود، قابلیت نگهداری کوتاه مدت محتویات فراهم می شود، لیکن چنانچه حفظ ماده غذایی به مدت نسبتا طولانی مد نظر باشد، لازم است که از پاچ پنج لایه استفاده شود که علاوه بر سه لایه پلی اتیلن فوق الذکر، دارای یک لایه غیر قابل نفوذ از پلی آمید (نایلون) و یک لایه فیلم سیاه رنگ جهت ممانعت از تابش نور به داخل بسته بندی است. بازیافت کیسه های پاچ سه لایه، چندان دشوار نمی باشد و تنها لازم است که قبل از بازیافت، سطح رویی آن مرکب زدایی شود. بنابراین بهتر است که در زمان انتخاب مرکب برای چاپ بر روی این لایه ها، این مسئله مد نظر قرارگیرد.